[1] | Et cil, qui grant mestier eüst D'aïde, ne li chausist quel, Qui l'en menast jusqu'a ostel Tant qu'il fust auques en sa force, De li apeler mout s'esforce. (CHR. DE TROYES, Yvain, 1177, 91a) | [2] | Einsi vers lor gent s'an revienent, Et s'il de rien parole tienent, N'i ot chose don lor chausist. (CHR. DE TROYES, Cligès, 1176, 68f) |
|
|