|
PIVERT, subst. masc. |
[T-L : pivart ; GDC : pivert ; FEW VIII, 432b : picus ; TLF : XIII, 443a : pivert] |
"Pivert" ... |
REM. Doc. 1488 (nom propre, Bretagne) ds TLF. Sur pivart ds T-L, cf. Trav. Ling. Litt. 24, 1986, 223 (en fait texte du XVIe s.). |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|