|
RACQUITTER, verbe |
[T-L (renvoi) : raquiter ; GD : raquiter ; FEW II-2, 1472a-b,1473b : quietus] |
I. - | Empl. trans. |
A. - | "Achever de payer (une rente, une dette...)" ... |
| - | "Libérer (un bien) de tout gage" ... ... |
B. - | Au fig. "Compenser" ... |
II. - | Empl. pronom. Se racquitter de qqc. "Regagner, reconquérir qqc." |
| Rem. Ex. de FROISS. (éd. Kervyn) ds GD VI, 604a. |
DMF 2020 - MAJ 2020 |
Robert Martin |
|
|