|
ORGUENER, verbe |
[T-L : orgener ; GD : orguener ; FEW VII, 410a : organum] |
A. - | [De l'orgue] "Jouer" : La oïst on vïelles, tromper et grelloiier, Et orgenes orgener, tamburer et treschier, Harper et chitoler ([BRIS., Restor paon D., a.1338, 98]). |
| - | "Toucher l'orgue" : Organum : orgue. Organizare : organer. Organista : organiste. ([Abavus IV, R., c.1350, 416]). |
B. - | "Chanter" : Mais j'ay perdue ma saison De tous poins ceste matinee, Car le prestre sy a chantee Hui au matin trop longue messe. Ne prise le cry d'une asnesse Tout quanqu'il pourroit sermonner. Il ne pensse qu'a organer Pour traire nostre argent de boursse. ([Vie st Fiacre B.C.P., c.1380-1400, 29]). |
DMF 2020 - Lexique complémentaire 2007 |
Robert Martin |
|
|