|
CHARTRENIER, subst. masc. |
[T-L : chartrier1 ; GD : chartrenier ; FEW II-1, 363a : carcer] |
"Gardien de chartre, geôlier" : Frigonde la pucelle (...) Manda le chartrenier qui y vint liëment ([Hern. Beaul. D.B., c.1350-1400, 33]). Ilz demeurent au chartrenir [l. chartrenier ?] qui les ara arrestez. ([Cout. instit. Anjou Maine B.-B., t.1, 1385, 229]). |
Rem. Guill. Orange T.H.G., p.1450, gloss. (chartrenier) ; Myst. process. Lille K., t.4, a.1485 (chatrenier) ; MICHEL, Myst. Pass. J., 1486, 379 (chartrenier). |
| - | "Bourreau" : Quant elle fut en la salle où les quatre chartreniers si estoient muciez, ilz la prindrent tost et hastivement. ([Cleriadus Z., c.1440-1444, 295]). [aussi p.385] |
V. aussi chartrier2 |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|